خوش آمدید به وبلاگ علی جمعه مظفری مدگ !

تو سط علی جمعه مظفری یاداشت شد
**نماز گذار ریا کار **
شخصی در گرمای شدید در صحرا نماز میخواند رهگذری او را دید و

گفت خوشا به حالت که آن چنان غرق یاد خدا شده ای که آفتاب سوزان
را فراموش نموده ای نماز گذر در حال نماز خواندن زبان خود را بیرون
آورد تا به او بفهماند که روزه دار هم است

***برهنه خوشحال***
ماتم از اینکه چرا دل شادم

از غم و  رنج    جهان آذادم

سر مویی  نبود غم   به  دلم
رنج   ایام    نسازد   کسلم
خنده خوش نقش به بنددبه دلم
به  طرب   میگذرد روز  و شبم
بذله گویی همه دم کار من است

شاهد این  سخن اشعار  من است

نه وکیلم نه  امیرم  نه وزیر

نه  ریسم نه  معاون نه  مدیر

نه  یکی  تاجر   بازارم  من

نه  یکی  مالک   دینارم  من

نه  مرا خانه  ودکانی   هست

نه  زروسیم   فراوانی   هست
نروم در  پی   گنج   دیگران

نه  برم  حاصل  رنج  دیگران

نه نفاق  افکن و  اهل  جدلم

نه  جلو  دار  نه  بابا   شملم 

پس کیم  من  چه  کسم  کارگرم 

زاده   رنجم    واهل    هنرم 

کله    تنگ   وحصیری    دارم 

مختصر  نان    وپنیری   دارم 

زن وفرزند   عزیز   است   مرا 

مادر  پاک  و تمیزی  است مرا

خانه ام مرکز  صلح است  وصفا

مهد عشق است وامید  است  ووفا

با وجودی   که   بسی کم  پولم 

روز  وشب   زنده   دل  وشنکولم 

بی سبب شاد   وبی هر   انجمنم 

راستی   بر   هنه  خوشحال منم
باری ای مردم با   عقل  وکمال 

باشد اینم  به جهان وصف الحال
زیر  این   گنبد   فلفل   نمکی
چکنم   گرکه     نخندم   الکی 

علی جمعه مظفزی