به قـــــــربان قـــــــد و بالای مـــــادر
تن جـــــان و سر و پايم فــــــدا بـــــاد
.........
بــــــــه راه صبر جـــــــانفرساي مادر
نمي رفتم به خــــواب راحت و خوش
نبــــــود از نغمه يي لالاي مـــــــــادر
فــروغش روشنايي بخش جانهــــاست
رخ همر جهـــــــــان آراي مــــــــادر
ادا نتوان كنـــــم حقش، اگــــــــــر سر
بريزم همچــــــو زر در پـــــــاي مادر
به كودك، بـــــوي مادر مـي دهد جان
نگيرد دايه هـــــرگز، جاي مـــــــــادر
همه شب دـــــيده گان من، بــــــود باز
كه باشد انـــــدر آن، مـــــاواي مـــادر
لبم را بوسه ها مــــــــــــي زد شبانگاه
لب شيــــرين شكـــــــــر زاي مـــــادر
مي عشق و وفـــــا، در كــام من ريخت
بـــــود اين مستي از صهباي مـــــــادر
مــــــرا با شيره ي جان، پرورش داد
دل پر مهــــــــــــر و پرغــوغاي مادر
نخستين حـــــــرف را، او يـاد من داد
منم يك قطره از در پــــاي مـــــــــادر
گلـم با آب مهر ش، چـون عجين گشت
بـــــــه سر باشد مرا، سوداي مـــــادر
نبي فـــــــــرموده انــــــدر شــــان مادر
كــــــه جنت هست، زيـــــــر پاي مادر
به قـــــــربان قـــــــد و بالای مـــــادر
تن جـــــان و سر و پايم فــــــدا بـــــاد
.........
بــــــــه راه صبر جـــــــانفرساي مادر
نمي رفتم به خــــواب راحت و خوش
نبــــــود از نغمه يي لالاي مـــــــــادر
فــروغش روشنايي بخش جانهــــاست
رخ همر جهـــــــــان آراي مــــــــادر
ادا نتوان كنـــــم حقش، اگــــــــــر سر
بريزم همچــــــو زر در پـــــــاي مادر
به كودك، بـــــوي مادر مـي دهد جان
نگيرد دايه هـــــرگز، جاي مـــــــــادر
همه شب دـــــيده گان من، بــــــود باز
كه باشد انـــــدر آن، مـــــاواي مـــادر
لبم را بوسه ها مــــــــــــي زد شبانگاه
لب شيــــرين شكـــــــــر زاي مـــــادر
مي عشق و وفـــــا، در كــام من ريخت
بـــــود اين مستي از صهباي مـــــــادر
مــــــرا با شيره ي جان، پرورش داد
دل پر مهــــــــــــر و پرغــوغاي مادر
نخستين حـــــــرف را، او يـاد من داد
منم يك قطره از در پــــاي مـــــــــادر
گلـم با آب مهر ش، چـون عجين گشت
بـــــــه سر باشد مرا، سوداي مـــــادر
نبي فـــــــــرموده انــــــدر شــــان مادر
كــــــه جنت هست، زيـــــــر پاي مادر
مــن ذره آسمـــان خـــــدا بود مـــــــــــادرم
من قطره چشمه سار شفا بود مــــــــــــادرم
من پرشــکسته بــــودم و بی پا ونـــاتــــوان
درکوره راه حادثه پا بود مــــــــــــــــــادرم
من یک کویر سوخته در فقـــــر دوستـــــی
......دریا عشق ومهر و وفابود مــــــــــــــــادرم
من گریه و بهانه و بیهــــــــــــوده سرکشی
صبر و امید و دست دعــــــــــــا بود مادرم
در وادی ســــکوت وبه صــحرای بی کسی
من ناله عاشــــــقانه صدا بود مـــــــــــادرم
باحجم جانــــگداز غــــــم و درد و داغ هــا
درد مــرا همــــیشه دوا بود مـــــــــــــادرم
جان مرا اگر خطــــــری چهــره مینــــمود
سر برکف و همــــیشه فدا بــود مـــــــادرم
در تیره شام هــجر چو مهتــــــاب می دمید
در بیکران عــشق هما بود مــــــــــــــادرم
در رگ رگ عطش زده یی تشنه کــام من
خورشید بود و آب بقا بود مــــــــــــــادرم
من غرق خویش بودم وغرق غرور خود
با عشـــــق مادرانه رضا بود مـــــــادرم
گاهی که دست خویش نهادم به گــردنش
از غصه ی زمانه رها بود مــــــــــادرم
درس وفا و صدق مـــــــــــرا داد حسرتا..
خود بسته درکمند جفا بود مـــــــــــــادرم
جز خوشه های مهر چه میچید از جهان؟
جز در حریم عشق کجا بود مــــــــادرم؟
رستم کجا و قوت بازوی مـــــــــــام من
بعد از خدا به ســـــــجده روا بود مادرم
من قطره چشمه سار شفا بود مــــــــــــادرم
من پرشــکسته بــــودم و بی پا ونـــاتــــوان
درکوره راه حادثه پا بود مــــــــــــــــــادرم
من یک کویر سوخته در فقـــــر دوستـــــی
......دریا عشق ومهر و وفابود مــــــــــــــــادرم
من گریه و بهانه و بیهــــــــــــوده سرکشی
صبر و امید و دست دعــــــــــــا بود مادرم
در وادی ســــکوت وبه صــحرای بی کسی
من ناله عاشــــــقانه صدا بود مـــــــــــادرم
باحجم جانــــگداز غــــــم و درد و داغ هــا
درد مــرا همــــیشه دوا بود مـــــــــــــادرم
جان مرا اگر خطــــــری چهــره مینــــمود
سر برکف و همــــیشه فدا بــود مـــــــادرم
در تیره شام هــجر چو مهتــــــاب می دمید
در بیکران عــشق هما بود مــــــــــــــادرم
در رگ رگ عطش زده یی تشنه کــام من
خورشید بود و آب بقا بود مــــــــــــــادرم
من غرق خویش بودم وغرق غرور خود
با عشـــــق مادرانه رضا بود مـــــــادرم
گاهی که دست خویش نهادم به گــردنش
از غصه ی زمانه رها بود مــــــــــادرم
درس وفا و صدق مـــــــــــرا داد حسرتا..
خود بسته درکمند جفا بود مـــــــــــــادرم
جز خوشه های مهر چه میچید از جهان؟
جز در حریم عشق کجا بود مــــــــادرم؟
رستم کجا و قوت بازوی مـــــــــــام من
بعد از خدا به ســـــــجده روا بود مادرم
بنــــــــــــازم همت والای مــــــــــادر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر